گزارشهایی که از داخل روسیه منتشر میشود حاکی است قاتلان اجیر شده به زندگی افرادی که به مبارزه با نقض حقوق بشر و همچنین فساد دولتی، افشاگری درمورد شخصیتهای سیاسی یا تهدید علیه باندهای تبهکار برخاسته بودند، خاتمه دادهاند.
به گزارش شبکه خبری بیبی سی، بیشترین قربانیان این قتلها روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشر بودهاند.
دیمیتری خولودف، روزنامهنگاری بود که در سال 1994 میلادی در اثر بمبگذاری در یک کیف دستی کشته شد. او روی گزارشی درباره فساد در بین نظامیان روسیه کار میکرد. ولادیسلاو لیستوف، مجری مشهور تلویزیون نیز در ماه مارس 1995 میلادی یک ماه پس از تصدی یک شبکه تلویزیونی در مسکو با شلیک گلوله از فاصله نزدیک به قتل رسید.
اما موردی که در سالهای اخیر بیشترین انعکاس را درجهان داشته است، قتل آنا پولیتکووسکایا، خبرنگار روزنامه نووایا گازتاست.
پولیتکووسکایا درباره موارد نقض حقوق بشر توسط نیروهای امنیتی روسیه در چچن گزارشهای متعددی منتشر کرده بود.او چند دفعه به چچن و شمال قفقاز سفر کرده بود و درباره جنگ و فجایعی که به گفته او توسط نیروهای نظامی روسیه در این کشور رخ داده است، مقالههای بسیاری نوشته بود.
این خبرنگار زن به شجاعت در بین همکارانش شهرت داشت. آنا پولیتکووسکایا از منتقدان سرسخت ولادیمیر پوتین بود و کتابی به نام روسیه ولادیمیر پوتین به نگارش در آورد که نام او را بیشتر بر سر زبانها انداخت.درماه اکتبر سال 2006 آنا پولیتکووسکایا در مقابل در ورودی آپارتمانش هدف گلوله مردی مسلح قرار گرفت و کشته شد.
مقامهای ارشد دولت روسیه از جمله رئیسجمهوری وقت، ولادیمیر پوتین، کشته شدن این روزنامه نگار را محکوم کردند و قول دادند که قاتل او را دستگیر و مجازات کنند.اما این امر تحقق نیافت و 3متهم چچنی نیز که به اتهام قتل وی بازداشت شده بودند، تبرئه و آزاد شدند.
با وجود وعدههای دولت اما تمام قتلهایی که تاکنون روی داده است مثل قتل ناگهانی روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشر لاینحل مانده و کسی به مجازات نرسیده است. قاتلان یا کسانی که دستور قتل را صادر کردهاند بازداشت نشدهاند. این موضوع نشان میدهد که مصونیت از مجازات در دستگاه قضایی روسیه رواج دارد.آخرین مورد از قتل یک فعال حقوق بشر که بسیاری در روسیه معتقدند با سفارش قبلی انجام گرفته است، چند ماه پیش روی داد.
ناتالیا استه میرووا، یک فعال حقوق بشر که برای سازمان حقوق بشر «مموریال» در روسیه کار میکرد 15 ژوئیه 2009 در گروزنی، پایتخت چچن، ربوده شد و ساعاتی بعد جسدش در اینگوش در کنار یک جاده پیدا شد.ناتالیا در بین مردم چچن محبوبیت زیادی داشت، زیرا برای احقاق حقوق آنان شدیدا فعالیت میکرد.
او در پیگرد بسیاری از پروندههای قتل و تجاوز از جانب دادگاه اروپایی حقوق بشر استراسبورگ نقش مهمی داشت و در آخرین مصاحبهاش ازموفقیت 30 پرونده در این دادگاه گفته بود: مهمترین چیز این است که این جنایات تکرار نشوند. جنایات بیمجازات نمانند و اینکه مرجعی مثل دادگاه اروپایی حقوق بشر وجود دارد که به داد مردم برسد.
ناتالیا پس از کشته شدن دوست و همکارش آنا میدانست که با چه خطری روبهروست و در یک مصاحبه گفت: فعالان حقوق بشر در چچن و روسیه تامین جانی ندارند. اگر شما بخواهید بهعنوان یک مدافع حقوق بشر کار کنید باید دائما قوانینی را زیر پا بگذارید که در روسیه اجرا میشود اما به نگارش در نیامده است.
ناظران میگویند که شاید این قوانین نوشته نشده است که سبب میشود قتلهای سفارشی همچنان در روسیه انجام شود.